وبلاگ شخصی محمد ظهراوی
یقول الأعمش : کان بالمدینة جاریة عمیاء تسقی الماء وتقول : اشربوا الماء على حب علی بن أبی طالب .. فوجدتها ذات مرة بمکة المکرمة وکانت بصیرة فتعجبت من أمرها ، فقلتُ لها : ألستِ المرأة التی کانت بالمدینة المنورة تسقی الماء وتقول : اشربوا الماء على حب علی بن أبی طالب ! قالت : بلى ، أنا هی .. فقلتُ لها : مالی أراکِ بصیرة وقد کنتِ عمیاء ؟ فأجابتنی : ذات مرة وأنا أسقی الماء جاء لی رجل وقال لی : تسقین على حب علی بن أبی طالب ؟ فقلتُ له : نعم .. فقال أو َتحبینه ؟ فقلتُ له : حبی له لا یُوصف ! فرفع یده نحو السماء وقال : اللهم بحق حبها لعلی بن أبی طالب اردد علیها بصرها .. فقالت : فو الله ما استتم دعاءه حتى عاد إلیّ بصری .. فهمّ بالانصراف فقلتُ له : من أنت یا هذا ؟ فقال : انا الخضر.. - سؤال : چشم برزخی چیست؟ آیا کسی که چشم برزخی دارد به ماها که گنهکاریم نگاه می‌کند ما را به شکل حیوان می‌بیند؟ پاسخ : هرکسی یک چهره ظاهری دارد و یک چهره باطنی ، چهره ظاهری همان است که با چشم ظاهری دیده می‌شود. چهره باطنی با چشم ظاهری دیده نمی‌شود و نیاز به چشم باطنی دارد که هر کسی ندارد اما با تهذیب نفس و رسیدن به درجات بالای معنوی می‌شود به آن رسید. چهره ظاهری را خدا به هر کسی می‌دهد و کسی در تعیین شکل و رنگ و اندازه‌ی چهره ظاهری نقشی ندارد . یکی خیلی زیبا است و یکی کم زیبا است و یکی حتی زشت است . این چهره ظاهری موقت است و برای همیشه نمی‌ماند ؛ اما چهره باطنی هم با انتخاب و اختیار ما ترسیم می‌شود و هم برای همیشه با ما می‌ماند. چهره باطنی را هر کسی با ایمان و عملش ترسیم می‌کند. اگر روح و اندیشه و قلب و اعمال و رفتارش زیبا باشد ، چهره‌اش زیبا می‌شود وگرنه زشت می‌شود. در روز قیامت چهره‌ی ظاهری محو می‌شود و هر کسی با چهره‌ی باطنی و واقعی‌اش محشور می‌شود. خدا و ائمه و اولیای الهی حتی در این دنیا، با چهره باطنی انسان‌ها سروکار دارند و هیچ توجهی به چهره ظاهری آن‌ها ندارند. این طور هم نیست که هر کسی کار بدی کرد ، فوری چهره‌اش به چهره‌ی حیوان تبدیل شود. چهره‌ی انسان با کارهای زشت زشت می‌شود ولی تنها چهره کسی به چهره حیوان تبدیل می‌شود که آن کار و صفت حیوانی در اثر تکرار و اصرار ، در وجودش رسوخ پیدا کرده و ملکه‌ی وجودش شده باشد . چهره‌ی باطنی چنین کسی تبدیل به چهره‌ی حیوانی می‌شود که سمبل آن صفت زشت است ؛ هرچند در ظاهر چهره‌ی انسان داشته باشد. - سؤال : آیا روایتی داریم که امضای چهل مؤمن بر کفن مرده را توصیه کند ؟ به عبارت دیگر : آیا امضای چهل مؤمن روی کفن مرده صحیح است؟ اگر بله ، آیا مستند و معتبر است؟ پاسخ اجمالی : آنچه در روایت آمده؛ گواهی چهل نفر از مؤمنان بر جنازه مؤمن است که امام صادق علیه السلام در این زمینه می‌فرماید: (هر گاه مؤمنى از دنیا برود ، چهل نفر از مؤمنان بر جنازه او حضور یافته و بگویند: " اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْراً وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنَّا " یعنی : (بار خدایا ! ما جز خیر و خوبى چیزى از او نمی‌دانیم و تو نسبت به او از ما داناتر هستى) خداوند تبارک و تعالى فرماید: من گواهی‌هاى شما را بر خوبى او پذیرفتم و او را در مورد آنچه که خود می‌دانم و شما از آن بی‌خبرید آمرزیدم). منبع : کتاب من لا یحضره الفقیه، محقق شیخ صدوق ج 1 ص 165) امضای مؤمنان بر کفن مرده شاید عرفاً نوعی از همین گواهی و برگرفته از آن باشد ، ولی روایتی که خصوص امضاء بر کفن را توصیه کند نیافتیم . حکم چرخاندن انگشتر و رو به صورت کردن انگشتر در قنوت نماز ، چیست ؟ به عبارت دیگر : ظاهراً در برخی روایات و ادعیه اشاره شده که : (انگشتر عقیق را بگردان تا نگینش به سمت کف دست باشد). آیا منبعی که این گونه اشارات شده باشد سراغ دارید؟ و ملاک تعیین این که در چه شرایطی چنین بکنیم چیست؟ - پاسخ اجمالی : در این باره روایتی در کتاب وسائل الشیعة وارد شده است که چنین است: حضرت امام رضا (ع) فـرمودند: (هر کس صبح کند و در دست او انگشتر عقـیقى باشد و قبل از این که کسى او را ملاقات کند و ببیند ، نگین خود را به طرف کف دست بگرداند و سوره "انا انزلنا ..." را تا به آخر تلاوت کند و بگوید: " آمَنْتُ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ وَآمَنْتُ بِسِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ وَعَلَانِیَّتِهِمْ " خداوند او را در آن روز از شرِّ آنچه از آسمان نازل مى شود و به سوى آسمان بالا مى رود و همچنین از شرّ آنچه در زمین فرو مى رود و از آن خارج مى شود حفـظ مى کند و در محافـظت رسول خدا ص ل الله علیه و آله به سر مى برد تا صبح را به شب برساند.) منبع : (کتاب وسائل الشیعة ج 5 ص91) فقهای عظام می گویند که این کار در هنگام قنوت نماز ، اگر به قصد ورود و جزء نماز باشد ترک شود ، مگر این که به قصد ثواب مطلق (بدون جزئیت در نماز) باشد. - مقام معظم رهبری در خصوص حکم شرعی چرخاندن انگشتر هنگام قنوت نماز می فرماید : (چرخاندن انگشتر و کشیدن دست به صورت مستحب نیست. و لازم نیست.) (اجوبه الإستفتاءات) - آیت الله مکارم شیرازی: (چنین چیزی در دستورات شرع وارده نشده است، ولی نماز را باطل نمی کند، بهتر است آن را ترک کنید.) (سایت معظم له ، بخش استفتائات) - آیت الله فاضل لنکرانی (ره) : (برای عمل مورد سؤال در خصوص قنوت روایتی به نظر نرسیده است.) (جامع المسائل) یقول سید صباح شبر حفظه الله : عندما کنت صغیراً ذهبت مع والدی الى ایران ، وفی أحد الایام ذهبنا لاحد المساجد وکان امام المسجد صدیق والدی فقال له بان هذا المسجد له قصة.. اشترى احد التجار کیلوین من العنب ، وقال لخادمه : احمله للبیت واعطه لزوجتی ، وذهب هو لدکانه ، وعند الظهیره ذهب لبیته.. وطلب العنب لیأکله !! فقالت له زوجته : لقد اکلته انا واولادک ، فقال : لقد شریت کیلوین ولم تضعوا لی حتى حبة !! فقام وخرج من البیت وزوجته تنادیه ، وذهب لدلال العقار وقال له ارید افضل قطعة ارض ، وشراها وذهب الى بنّاء البیوت وقال تعال معی ، واراه الارض.. وقال له : ارید ان تبنی لی مسجداً والان تبدأ امامی ، فاحضر العمال وقاموا ببدایة البناء ، ورجع الى بیته !! فقالت له زوجته این کنت ؟ فقال لها الان اموت وانا مرتاح البال.. لانکم لم تضعوا لی حبة عنب وأنا حی وموجود بینکم .. فکیف آمنکم على حلالی بعد موتی ..!! والان عمر هذا المسجد 400 عام. 400 عام وهذه المسجد صدقة جاریة لهذا الرجل.. لأنه اتخذ من حبات العنب درس وعبرة . فیاأیها الانسان قدّم لنفسک قبل الموت.. فلا تعتمد اخی المؤمن على احد لفعل الخیر نیابة عنک حتى اعز اولادک . نسألکم الدعاء ...
| Design By : Pichak |
